Rüzgar

2008 yazı mıydı? Zephyr Rock Fest. Foça halkının rock'çılardan nefret ettiği organizasyondu herhalde. Kum fırtınası arasında Demir Demirkan keyfi yaşamaya çalışmıştık.

Silkelen ve Kendine Gel...

Bu aralar kendimle (beynimle) mücadele halindeyim.  Kafamın içindeki düşüncelerin beni esir almasından korkuyorum. İç savaşmaları şimdilik ben kazanıyorum ama her an bozguna uğrayabilirmişim gibi hissediyorum.

Aslında kendimi oyalamak için kafamda birçok fikir var, en önemlisi önümde yaza kadar bitirmem gereken bir tez, geçmem gereken bir dil sınavı, kabul edilmem gereken bir doktora programı ve başvurmam gereken bir akademik kadro ihtimali varken benim saçma sapan düşüncelerle uğraşmam sadece bir kaçış olsa gerek. Biraz karakter meselesi biraz da ırsi diyerek işin içinden sıyrılmak istiyorum. Silkelen ve kendine gel, daha çok yolun var ve tabi çok da engel...

İşte tam da bu yüzden bazılarına göre domestik eğilimler olsa da ahşap boyama veya farklı birkaç hobi ile günü kurtarma çalışmalarım da bir yandan sürmekte. Evdeki her eşya benim gözümde boyanacak objelere dönüşse de eşimin beni frenlemesi ile şimdilik bir kitaplık ve bir şifonyer boyanacaklar listesine eklenmiş bulunmakta. Büyük parçalar olduğundan başlamak için havaların biraz daha düzelmesini bekliyorum. İlerleyen günlerde yeni çalışmaları eklerim.

Denize Doğru...

Ölünceye kadar doğduğun şehirde yaşamak mı yoksa farklı şehirlerde olmak mı? İnsanın uzaklaşıp ailesini, dostlarını özlemesi gerekiyor bazen diye düşünüyorum, kıymetlerini daha iyi bilmesi için. Eskiden içimde hep gitme isteği vardı, bulunduğum yerden başka bir yere ama bu kadar uzağa değildi sanırım.

Aslı Erdoğan'ın  Mucizevi Mandarin kitabında yazdığı bir cümle var " Bir şehir, ancak içinde sevdiğiniz biri olunca yaşamaya başlar." Bu şehirde beni tutan şey de tamamen bu, birlikte bu şehre alışmaya çalışıyoruz. İkimiz de kanaatkar olduğumuzdan belki ya da şimdilik başka bir yolu olmadığından burada olmak çevremizdeki pek çok kişi kadar etkilemiyor bizi. Ama yine de bir gün buradan da gitmek gerek, benim niyetim "denize doğru"...

Kapı önü gazetelik ve pano

Biri eşimin ablasına biri de anneme olmak üzere iki yeni çalışma;

Bilsen

Dışarıda bembeyaz kar, elimde sıcacık çayım ve fonda Birsen Tezer...

Deniz Hanıma Elbise

Üniversite yıllarımda çok moda olduğu için kendime birkaç kazak ya da ceket örmüştüm fakat bebek elbisesini ilk defa denedim. Fena da olmadı hani

Korkuyu Beklemek

Kendimi mutlu ve rahat hissettiğim zamanlardan korkuyorum, arkasından kötü düşünceler tekrar bastırırsa diye. Yeni yıla girdiğimizden beri mutluyum, bir süredir gerilim yaşanmaması etken olabilir. Kendimi hobiye vermem de garip şeyler düşünmemi engelliyor olabilir. Bu aralar ya tezimi ya da neler yapacağımı düşünüyorum, diğerlerine zaman kalmıyor. Ama bir köşede saçma sapan düşüncelerin çıkmak için küçük bir kıvılcım beklediğinin de farkındayım. Olumlu düşünmek gerçekten olumluyu getirir mi? Umarım öyledir.

Cheesecake

Ev yapımı cheesecake, afiyet olsun...

Hobi

Büyükşehirden küçük bir şehire yerleşince, sanki büyükşehirde her günümü çok yoğun geçiriyormuşum gibi, küçük şehir psikolojisinden olsa gerek, burada bir şeylerle uğraşmalıyım derdine düşüp kendime birsürü hobi yarattım. Gerçi kabul ediyorum içimde bir hayli "oblomovluk" olduğu ve biraz da maymun iştahlı olduğumdan daldan dala atlayarak en son ahşap boyamada karar kıldım.

Buraya yerleştikten sonra, ilk önce seramik hamuru ile uğraşmayı ve değişik objeler planlamayı düşündüm ama kafamda planlar kurup bir türlü eğleme dönüştüremediğim için ( bu biraz da burada malzeme bulamamamdan kaynaklıydı, hep kendimizi kötülemeyelim ) yine benim gibi büyükşehirden gelmiş başka bir arkadaşla ahşap boyama kursuna yazıldım. Daha sonra internetteki bloglarda seramik hamuru ve ahşap boyama ile çok güzel şeyler yapıldığını görünce ben de ikisini birleştirmeye karar verdim. Henüz seramik kullanmaya başlamadım ama ahşap boyama kısmı iyi gidiyor. Bunlar da yaptıklarım;

En kısa zamanda seramik hamurunu da kullanmaya başlayıp yaptıklarımı eklemeyi planlıyorum :)

Hoşgeldim

2013'e girmişken bir değişiklik yapalım dedik, dedik diyorum çünkü eşim "bir şeyler yapmamı" istediğinden buna vesile oldu, ve bana bir blog açtık. Henüz bu blogta neler paylaşacağıma dair pek fikrim yok, bunu zaman gösterecek. Biraz uğraştığım hobiler, biraz can sıkıntıları, biraz keyifli anlar ve gezilen güzel yerler derken paylaşacak şeyler çıkacaktır diye umuyorum.

2013'e girdik demişken yeni yıldan, geçtiğimiz her yıl da olduğu gibi yine birçok beklentim var. Bunların ne kadarını bu yıl gerçekleştirebilirim, ne kadarı yeni bir umut olarak gelecek yıllara aktarılır bilemiyorum. Sadece az hastalıklı ve çokça mutlu bir yıl olmasını umuyorum, hadi bir de güzel bir iş, belki yanına bir de çocuk, eh bir miktar da para, bir de ev ve araba fena olmazdı hani...

Şimdilik bu kadar, görüşmek üzere.